Sabire Ayşe Kanat – Ali

Ali’nin gözü bir ara genç iki kıza takıldı. Kol kola girmişler, çok genç hatta çocuk oldukları yürümelerinden hal ve hareketlerinden belli oluyordu. Ali ve Halil’in önünden karşıya geçmeye çalışıyorlardı. İkisi de oldukça makyajlıydı, çok mini birer deri etek giymişlerdi. Saçları boyalı, kadınımsı dudak rujlarıysa, arabalar dursun diye yanan kırmızı ışıkları sönük bırakacak kadar canlıydı. Bu halleriyle yaşlarından oldukça büyük görünmeye çalıştıkları belliydi. Bir ara kızlardan biriyle Ali göz göze geldi. O gözler, evet o gözler hiç yabancı değildi, Ali’ye çok tanıdık geldi. Her tarafı yabancı olan bu kız çocuğunun gözleri Ali’ye birini hatırlatıyordu, iri siyah gözler, uzun kirpikler. Dudaklar kırmızı rujlu, tırnaklar ojeli, sarıya boyanmış saçlar. Arabanın ışıkları tüm bedenlerine vuruyor, yüzleri dâhil her taraflarını aydınlatıyordu. Tüm bunlar bir ya da iki dakika içinde olmuştu. Ali hızla arabandan indi, Halil ne olduğunu anlayamamıştı. İki kız da neredeyse yolun diğer tarafına geçmişti. Ali onları gözden kaybetmek istemiyordu, onun için koşarak peşlerinden gitti. Kızlar kaldırımda yürümeye devam ediyordu, kalabalık sayılacak insan selinin içinde. Ali sağa sola çarpmamak için dikkat ederek, kızların arkalarından koşuyordu. Neredeyse yakalamıştı, tam o sırada beyaz lüks bir araç durdu hemen kızların yanında. İçinde oldukça şık giyimli iki delikanlı ama yaşları kızlardan oldukça büyüktü. Biri arabadan indi, kapıyı açık bıraktı, diğeri şoför koltuğunda oturuyordu. Ali şaşkındı, eli ayağı birbirine dolandı. Halil’e de bir şey dememişti ne yapacağını şaşırdı. Kızlar hareket ettiler, arabadan inan delikanlıyla bir-iki cümle konuştular ve arabaya doğru yöneldiler. Kaldırımdan aşağı indiler, içerideki delikanlı tarafından arabanın ön kapısı açılmıştı. İki genç kız artık arabayla yan yanaydı. Ali çok heyecanlandı ve birden, “Zeynep” dedi. Biraz da yüksek bir sesle, “Zeynep” diye tekrarladı. Herkes ve o iki genç kız sesin geldiği yöne doğru baktılar. İki insan çok şaşkındı, Zeynep ve Ali. Diğerleri neler olup bittiğini bilmiyorlardı. Sadece tahmin etmeye çalışıyorlar ve merakla onlara bakıyorlardı. Ali ve Zeynep artık göz-gözeydi.