Muhammed ÇOGAŞ – Misafir

Eskiden insan yaşamı ortalama 70 ila 80 yıldı. Yıllar ilerledikçe
bu süre 35 ila 40 yaş arasına kadar düştü. Artık 41 ve 42 yaşına
gelen kişileri çok fazla görmüyoruz. Onlar bizimle aynı şehirlerde
yaşamıyorlar. Biz alt tabaka olarak genelde 36 ve 37 yaşında beyin
fonksiyonların yetersizliğinden dolayı ölüyoruz. Dünyamızın gelişen
teknolojisinde her şeyin yerini dolduracak şeyler üretildi.
Ancak artan radyasyonu yok etmeye yönelik bir buluş maalesef
gerçekleşemedi. Rusya ve Amerika Birleşik Devletleri’nin gerçekleştirmiş
olduğu 3. Dünya savaşıyla birlikte dünya üzerindeki radyasyon seviyesi
giderek artış gösterdi. Dünyanın önde gelen ilaç
şirketleri radyasyona karşı insan vücudunu koruyacak bir serum geliştirdiler.
Ancak bu serumun hammaddesinin çok değerli olmasından dolayı herkese
yetecek kadar üretim gerçekleşmesi mümkün olmadı. Bu serum çok pahalı
bir şekilde satılmaya başlandı.
Dünyaya gelen çocuklar, eğer fakir kısımdaysa radyasyon sebebiyle çok
erken yaşta öldü. Kimileri ise çok nadirde olsa anne karnında mutasyon geçirerek
radyasyondan etkilenmeyecek kadar güçlü doğdular ve büyüdüler.
Bunlara halk arasında “Savaşçı genetik” denildi.
Ancak bu tarz çocukları zamanla keşfeden üst tabaka sınıfı yani
zenginler, onları kısa bir sürede yakalayarak vücutlarındaki değişiklikleri
gözlemlemek için ve gerektiğinde onların organlarını kendilerine alabilmek
için hepsini bir deney faresi olarak hücrelere kapattığı şeklinde söylentiler yayıldı.
Zenginlerin yaratmış olduğu düzeni sağlayan askeri sınıf, halen küçük savaşçı
çocukları tespit ederek onları ailelerinden koparmaya devam ediyor.
Askerler tarafından yakalanan bu savaşçı çocuklar ailelerine hiçbir zaman geri dönmedi.
Ne oldukları hakkında alt tabaka olarak hiçbir fikrimiz yok.